เพราะเหนื่อยหน่ายชีวีที่มีอยู่
มิอยากสู้สิ่งใดให้บังเกิด
อยู่เดียวดายไร้ผู้มาชูเชิด
ไร้ความเพลิดเพลินใจในชีวี
จงอยู่อย่างปล่อยวางไม่ว้าวุ่น
ใช้ความดีเป็นทุนในทุกที่
มีสติอยู่กับตัวทุกนาที
อีกทั้งศีล,ทานมี,อยู่กับตัว
จงคิดดี,ทำดี,มีความสุข
พูดสนุก,ทุกยามห่างความชั่ว
ทำหัวใจเบิกบานเช่นใบบัว
จงเกรงกลัวบาปกรรมไม่ทำเวร
ใช้ชีวิตที่เหลือคอยเกื้อหนุน
เฝ้าทำบุญ,ให้ทาน,ผ่านทุกข์เข็ญ
เดินสายกลางเถิดหนาอย่าลำเค็ญ
ขออยู่เย็นด้วยธรรมพระสัมมา เทอญฯ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
