แค่รักนิด พิษเยอะ จนเปรอะเปื้อน
ขอร้องเตือน อย่าแหย่ เดี๋ยวแดหัก
เล่นกับใคร รู้บ้าง ถึงบางรัก
เธอจะควัก จ่ายไป ไหมเล่าจ๊ะ
เป็นไก่แจ้ แพ้ทาง ต้องหมางหมอง
ได้แต่ร้อง โอดครวญ สวนจังหวะ
เกิดคออ่อน นอนเพลี้ย เพลียใช่ม๊ะ
เอกพละ ฉะแหลก แจกสุดฤทธิ์
พันทอง
...ผู้ชายเขา ก็เป็น เช่น อย่างงี้
ถึงได้มี สำรอง มองมิผิด
เขยิบเดิน ก้าวใฝ่ ใจเขาคิด
เรื่องปกปิด ชำนาญ การมิละ...
...เราเป็นไพ่ แต้มล่าง ระหว่างนั้น
เพราะเกี่ยวพัน จึงเศร้า เข้าจังหวะ
ต้องรั้งใจ ให้อยู่ คู่ชำระ
เอาชนะ ก็หมอง แม้ตรองนึก...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
