
แ ม้ อ ยู่ ใ น ห้ อ ง อั บ ลั บ ด า ว
สายลมยังแทรกอณูส่งข่าวเยือนถึง
แม้ดอกไม้โปรยกลีบหมดทุ่งแสงตะวัน ณ บ่ายนึง
ก็ยังตระการหวานซึ้ง ใ น ก ล้ อ ง นั ก เ ดิ น ท า ง
อย่ากลัวการกล่าวลานาทีนี้
'ผู้ รู้ ค่ า ไ ม ต รี' ย่อมยินคำว่า 'ส วั ส ดี' มิมีห่าง
ใต้ขอบฟ้าความจริง อาจสวนทางกับความเชื่ออันเปราะบาง
เ ธ อ ไ ม่ จำ เ ป็ น ต้ อ ง เ ชื่ อ ฉั น ทุ ก อ ย่ า ง ที่รำพัน
ดวงอาทิตย์จะเป็นประตูนำฉันไปสู่เธอ
มือแห่งสายลมอาจนำพาเธอมาเจอฉัน
แต่หากเธอมิปรารถนาการพบกัน
ฉันก็จักอยู่ในโลกที่มีแต่ฉัน น อ น ก ล า ง วั น . . ฝั น ถึ ง เ ธ อ.

ขอบคุณรูปภาพจาก google.co.th





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า