ฟังเสียงแคนลำโขงผ่านเขาเขียว
ฝ่าคลื่นเกลียวหลั่งไหลดั่งใครแฝง
ฝากลำนำเพลงหวามในยามแลง
พามีแฮงหัวใจยามไกลนาง
เสียงแว่วหวานผ่านแล้งยามแห้งโหย
แม้อิดโรยเพียงใดไม่หมองหมาง
แสนเริงรื่นชื่นฉ่ำมิอำพราง
กลิ่นนวลปรางนางคอยอยากลอยลม
ลอยมาหาคราหวนให้ชวนฝัน
สู่สวรรค์ขวัญชิดสนิทสนม
หยาดละอองฟ่องฟ้าน่าเชยชม
รักเกลียวกลมสองฝั่งยังฝังใจ
โขงเอ๋ยโขง..โค้งคดพาสดชื่น
มองเกลียวคลื่นตื่นตาท่วมบ่าไหล
ทั้งสองสีหนีช้ำสู่อำไพ
แม้จากไกลใจภักดิ์รักเพียงนาง
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
