ผืนผ้าใบว่างเปล่าคราวหลังฝน
ช่างหมองหม่นเหม่อมองจ้องแนวไผ่
ฟ้าสีเทายังฉ่ำอยู่รำไร
แต่ห้วงใจแห้งโหยร้างโรยนัก
ยินลำนำวันนี้ฤดีชื่น
ภาพรักคืนทบทวนหวนประจักษ์
เริ่มแตะแต้มแสงทองส่องทายทัก
ช่อดอกรักผลิบานตระการตา
คีตกานท์หวานแว่วแผ่วหวิวหวาม
เธอวาดฝันงดงามท่ามเวหา
อยากจะรู้ถ้อยถวิลจินตนา
ฝากส่งถึง”ประภาฯ” หรือว่าไร ??
โอ้เจ้าดอกโสนริมทุ่ง
ระบายคุ้งงามงดสดใส
พลิ้วลมเสน่หาคราใด
หลงไหลช่อระยับจับจินต์
โอ้..เจ้าดอกรำเพย
อ้างเอ่ยชวนให้ใฝ่ถวิล
หอมกรุ่นเนื้อนวลอวลริน
บรรเลงพิณเถิดหนา..อ ย่ า สิ้ น ม น ต์
~ ประภาคาร ~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
