แสนอาดูรมารเฒ่าเข้ามาผลาญ
อยู่บางกอกหลอกล่อถ่อประจาน
นิสัยพาล อยากเด่นเห็นแก่ตัว
ใหญ่คับฟ้าศักดิ์ดาอาละวาด
ติดประกาศห้ามเล่าเผาเมืองชั่ว
สร้างเวรกรรมทำผิดไม่คิดกลัว
แค่ดี-ชั่วขั้วสีไม่มีกลาง
อันธพาลใจต่ำทำตัวถ่อย
จ้องแต่คอยข่มเหงเบ่งโชว์ก่าง
ขวางถนนคนจรเดือดร้อนทาง
ข้อแตกต่างชั่ว-ดีแค่นี้เอง
ต้องหลงคลื่นฝืนเสี่ยงเวียงหนองล่อง
เกือบตีสองมองหาตาหวองเหวง
จ้าวรพีฯอยู่ไหนใจวังเวง
แบกตัวเองทั้งหลับกลับเวียงพิงค์
..สีลานะหละปูน..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
