อันความรัก มอบให้ ได้ทุกเมื่อ
ใช่น่าเบื่อ เจือใส่ อุ่นไอนี่
หวานเหยาะลง ตรงทรวง ห้วงฤดี
ขมอาจมี ปนบ้าง บางครั้งครา
แม้งามงด อาจคลาย สลายได้
เมื่อเวลา เปลี่ยนไป ให้กังขา
ความรักเอย เคยหวาน ซ่านอุรา
อาจนำพา เป็นเฝื่อน เจื่อนลดลง
จะกี่ฝน กี่หนาว บางคราวหนอ
ดอกรักรอ ท้อเกิน เมินประสงค์
เกิดไร้ค่า ด่างดวง ห้วงใจคง
เหลวแหลกปลง อนิจจา ขอลาจร
ถึงฟ้ากว้าง ทวงถาม ตามหารัก
เจ็บกระอัก เลือดหยด หมดคำอ้อน
จุกข้างใน สี่ห้อง แม้ร้องวอน
คงสั่นคลอน ตอนสาย พ่ายรักลวง
พันทอง
๘/๐๖/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
