เขียนภาษาอักษรา พาให้หมอง
แล้วนำมาประดับจับทำนอง
จะกลั่นกรองเป็นกลอน วอนเจ้ามา
ว่าวันนี้ตัวข้านั่งเหงาเศร้า
พลอยคอยเจ้ากลับมาเป็นเราสอง
แสนอ้างว้างเหว่ว้าน่าลำพอง
คอยประคองตัวเองบรรเลงไป
นานแสนนานเจ้านั้นก็มิกลับ
คอยหายลับดับไปใยใจสอง
ใยเจ้ารู้ไม่กลัมาปรองดอง
หยิ่งผยองจากไปไม่ใยดี
![ปวดขี้อ่ะ](http://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/zzzpuadkee.gif)