ก่อนนั้น...
ทุกครั้งที่เปิดอ่านหนังสือกลอน
เพียงแค่พักผ่อน หย่อนใจก็แค่นั้น
อักษรเรียงรายหลายร้อยฝัน
แค่อ่านแล้วจบกัน
ไม่เคยตื้นตันในสิ่งใด
วันนี้...
คล้ายๆกับวันนั้น
ต่างกันตรงที่ฉันเงียบเหงาลึกสุดใจ
หนังสือกลอน...เล่มเก่า ถูกเปิดในครั้งใหม่
ตัวอักษรยังคงสดใส
หากแต่ข้อความข้างใน
กลับสะเทือนใจผิดจากเดิม
นัตนะ
ทุกครั้งที่เปิดอ่านหนังสือกลอน
เพียงแค่พักผ่อน หย่อนใจก็แค่นั้น
อักษรเรียงรายหลายร้อยฝัน
แค่อ่านแล้วจบกัน
ไม่เคยตื้นตันในสิ่งใด
วันนี้...
คล้ายๆกับวันนั้น
ต่างกันตรงที่ฉันเงียบเหงาลึกสุดใจ
หนังสือกลอน...เล่มเก่า ถูกเปิดในครั้งใหม่
ตัวอักษรยังคงสดใส
หากแต่ข้อความข้างใน
กลับสะเทือนใจผิดจากเดิม
นัตนะ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า