ผ้าสีดำสนิทโอบ ปิดฟากฟ้าที่กว้างใหญ่
จึงทำให้คืนค่ำนี้ เหงาเลือเกิน...หัวใจ
เมื่อต้องอยู่เดียวดาย ร้างไร้ใครเหลียวแล
คืนนี้เหงาลึก รู้สึก...เหมือนไร้พระจันทร์
จ่อมจมกับเงาเท่านั้น ไร้ใครหันแยแส
ทำให้ฉันสิ้นสุด ได้ไหม ความเหงารังแก
ฉันยอมรับความพ่ายแพ้ ขอแค่ให้จบสักที






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า