...รู้..ทั้งรู้.. เธอปรนเปรอรักใหม่
แต่ก็ยังรัก.. ปล่อยดวงใจ ให้เสมอ...
เกลียด..!?...ใจตัวเองนัก ไยรักจนเบลอ..
ลืมตัวถอนใจ...เฮ้อ..!! หมองเหม่อ เพ้อพร่ำ ยามที่หัวใจคร่ำครวญ...
...หรือต้องหารักเสริม เพิ่มอีกคน..
จึงหายจากความหมองหม่น.. ..ยามที่ใจต้องทนกำสรวล
เกลียดนักผู้ชายเรรวน...ทั้งที่หัวใจไห้หวน..ไยยังคร่ำครวญหาแต่..เธอ..
รัตนาวดี
แต่ก็ยังรัก.. ปล่อยดวงใจ ให้เสมอ...
เกลียด..!?...ใจตัวเองนัก ไยรักจนเบลอ..
ลืมตัวถอนใจ...เฮ้อ..!! หมองเหม่อ เพ้อพร่ำ ยามที่หัวใจคร่ำครวญ...
...หรือต้องหารักเสริม เพิ่มอีกคน..
จึงหายจากความหมองหม่น.. ..ยามที่ใจต้องทนกำสรวล
เกลียดนักผู้ชายเรรวน...ทั้งที่หัวใจไห้หวน..ไยยังคร่ำครวญหาแต่..เธอ..
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
