ฉันจ้องมองเท่าไหร่ไม่เห็นแจ๋ว
เห็นก้อยแล้วจะอึ้งหนึ่งใช่สอง
ขึ้นประกวดที่ใดไม่เคยรอง
เลยหมายจองครองตำแหน่ง...ไม่แต่งงาน
เห็นก้อยแล้วจะอึ้งหนึ่งใช่สอง
ขึ้นประกวดที่ใดไม่เคยรอง
เลยหมายจองครองตำแหน่ง...ไม่แต่งงาน
ก้อย
ผมดำขลับ จับมัน ฉันยืนจ้อง
ขยับแว่น ขึ้นมอง ตาต้องประสาน
นึกว่าใคร ใช่...ก้อย ค่อยอุทาน
หญิงสคราญ ทั่วหล้า ยังอายเธอ
รพีกา่ญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
