มือที่ทนหว่านไถก็ใจชื่น
เหงื่อที่รินไหลหยดรดซึมพื้น
ความสุขอื่นหาเปรียบเทียบไม่มี
แม่ใช้เหงื่อแลกข้าวขาวนุ่มลิ้น
แลกปริญญาลูกอยู่สุขี
แม่จ๋าแม่...ดอกผลลูกคนนี้
ไม่เกินปีที่หวังสะพรั่งแล้ว
ให้เมล็ดพันธุ์รักจากตักแม่
ได้ปรกแผ่เสมือนร่มเรือนแก้ว
ลูกไม่เหมือนพี่-พี่ที่เปลี่ยนแนว
ลืมห้องแถวเช่าพักยามยากไร้!






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า