ยกระดับความยากจากของเดิมไปอีกสองขั้นครับ
-หลีกเลี่ยงสัมผัสซ้ำ
-จากเดิมแปดคำที่ใช้แต่งกลอนเพียงหนึ่งบท กลายเป็นสองบทโดยมีสัมผัสระหว่างบท และไม่ต้องใช้แปดคำชุดใหม่
-อ่านแล้วเพิ่มความงวยงงอีกเป็นสองเท่าตามที่คุณหมูดำว่า
ถ้ายังเพิ่มขึ้นไปอีกเรื่อยๆสมควรเรียกว่ากลบท นะ จังงัง-ไม่รู้ถือเป็นคำชมได้หรือเปล่านะ แต่ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก ผมกำลังคิดว่าทำอย่างไรจึงจะตัดเรื่องสัมผัสซ้ำ และแต่งเพิ่มเป็นสองบท
(โดยใช้คำคนละชุด)ก็พอดีคุณหมูดำทำไปก่อนแล้ว ขอบคุณที่ทำให้ดูครับ







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า