.jpg)
ห่วงโหยหาไม่เห็นยิ่งเป็นห่วง
เผลอปล่อยทรวงหวั่นไหววันใจเผลอ
ละเมอถึงหนึ่งดาวร้าวละเมอ
มาให้เจอสักครั้งตั้งใจมา
ไหนหนอดาวของพี่อยู่ที่ไหน
หาพบไม่เพียรจ้องเฝ้ามองหา
ตาจะเจ็บช้ำบ้างก็ช่างตา
ดาวจงส่องแสงมาเถิดหนาดาว
เหนือ นภาคืนหนาวมีดาวเหนือ
หนาวลมเจือใจเจ็บยิ่งเหน็บหนาว
พราวน้ำค้างพร่างคล้ายนัยน์พร่าพราว
ฤดีร้าว เมื่อดาวเร้น ไม่เห็นฤดี
...คุณสายใย...
ฝนระรินรินโรยเมฆโปรยฝน
ปรี่น้ำคนท้นตาน้ำตาปรี่
มีไหมดาวพราวฟ้า ฤๅไม่มี
ร้าวฤดีนี้ปวดในทรวงร้าว
กว่าขืนข่มใจหลับนับเกินกว่า-
หาวกะเทาะฝนฟ้าจนหมดหาว
ดาวเร้นหลบซบหน้าตรงไหนดาว
เชิญสักคราวเถิดนะ ส่องแสง..เชิญ
...สุวรรณ...
เดี๋ยวค่อยมาต่อใหม่นะคะ ขอแวบไปทานข้าวก่อนค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
