ต้องยอมรับว่าแรกทีเดียวผมงงมากๆกับกลอนแบบนี้นะครับ เพราะไม่รู้ว่าจะแต่งยังไง เริ่มยังไง
บอกตรงๆว่าถ้าไม่เข้าใจเคล็ดลับจะไม่มีทางแต่งได้ ผมเสียเวลาอดหลับอดนอนพิจารณาจากกลอนต้นแบบ
ของคุณกรกชอยู่วันกับคืนเต็ม แรกๆก็เริ่มเข้าใจเคล็ดลับแล้วครับ แต่ติดปัญหาอยู่ที่การหาคำที่เหมาะสม
เพื่อจะมาใช้แต่งนั่นแหละครับที่ยากมากๆ ดังนั้นผมก็เลยติดจนล่วงเข้าวันที่สอง
ตอนที่ตัดสินใจแต่งกลอนนี้ผมคิดว่ายังไงก็ต้องแต่ง แม้ว่าจะทำได้หรือไม่ได้ก็ตาม
จากนั้นก็หลับตาสูดลมหายใจนึกถึงเทวดาฟ้าดินสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือว่าให้มาช่วยดลจิตดลใจให้ผม
แต่งกลอนนี้ได้ หลังจากนั้นก็ปล่อยให้สมองว่างเปล่าเหมือนคนสลึมสลือไม่ให้มีสิ่งใดอยู่ในหัว
จากนั้นก็เริ่มบรรทัดแรกตามเคล็ดลับที่สังเกตได้มา ส่วนบรรทัดต่อไปสุดแล้วแต่สวรรค์จะกำหนดครับ
โดยตนเองมีหน้าแค่นำทุกคำมาเรียงให้ครบทั้งแปดคำไม่ให้มีคำใดขาด และไม่ให้มีคำใดเกิน
ปรากฏว่าน่าอัศจรรย์มากที่พอลงมือทำไปกลับปรากฏว่าทำได้
ทั้งนี้และทั้งนั้นที่ผมทำได้ก็เกิดจากเคล็ดลับที่ได้จากกลอนตัวอย่างของคุณกรกฎบวกเทพยาดาฟ้าดินท่านช่วย
นั่นแหละครับ ไม่ได้เกิดจากตัวผมเองเลย หรือจะบอกว่าบังเอญฟลุคก็ได้
ไม่นึกว่าคุณอริญชย์กับคุณ ชลนา ทิชากร ก็ทำได้ โดยเฉพาะคุณชลนา ทิชากรนั้นเข้าใจเคล็ดลับการแต่ง
ได้มากกว่าผมและคุณอริญชย์อีก ต้องขอชมเชย
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณ คุณกรกฏนะครับ ที่นำเคล็ดลับดีๆแปลกๆมาแบ่งปัน
หากไม่ได้กลอนที่คุณกรกชนำมาลงให้ดูนี้แล้ว ผมคิดว่าชาตินี้ผมคงไม่มีวันแต่งได้แน่ๆ
Orion264(มือขวา)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
