อยู่แต่กับตัวเอง...
จมจ่อมกับความวังเวงและรู้สึกอันหวิวไหว
บอกไม่ได้ว่าทำไม??
รู้เพียงแต่เปลวไฟในใจ..ใกล้ดับลง
ไร้อารมณ์ขีดเขียน
วนเวียนวุ่นวายคล้ายหลับหลง..
..ในความเปลี่ยวร้าวอันยืนยง
เหมือนจะคงอยู่เช่นนี้ตลอดกาล

จมจ่อมกับความวังเวงและรู้สึกอันหวิวไหว
บอกไม่ได้ว่าทำไม??
รู้เพียงแต่เปลวไฟในใจ..ใกล้ดับลง
ไร้อารมณ์ขีดเขียน
วนเวียนวุ่นวายคล้ายหลับหลง..
..ในความเปลี่ยวร้าวอันยืนยง
เหมือนจะคงอยู่เช่นนี้ตลอดกาล






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า