เพราะว่าเธอใจน้อยจึงถอยห่าง
มาจืดจางร้างหายใจหดหู่
หรือพบอื่นชื่นจิตเฝ้าชิดชู
จึงจู่จู่หนีไปไม่คืนมา
เมื่อแรกเริ่มเดิมทีน้องนี้หวั่น
ด้วยไกลกันเกินอ้อนเว้าวอนหา
แม้หลวมตัวหลงไหลในพี่ยา
เกรงน้ำตาเช็ดเข่าให้เศร้านัก
โอ้ว่าใครหลบหนี..วันนี้เหงา
ช่อรักเราเหี่ยวโหยร่วงโรยหัก
เพียรรดน้ำพรวนดินถวิลรัก
หวั่นเกรงนักกิ่งใบ จะไม่ฟื้น
สัมพันธ์สิ้นจบฝัน..ให้หวั่นไหว
คนของใจหมองหม่นจนขมขื่น
จงรีบกลับ มาหากัน..ก่อนวันมะรืน
จะขอยื่นคำขาด นี่.. “ ป ร ะ ก า ศ น ะ ”
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
