กลัวจะถูกหมักหมมจมป่าช้า
เตือนตนว่ารีบซ่อนรักมิขวักไขว่
หัวใจคนล้นสุสานบานตะไท
ไม่อยากให้ใจถลำจนช้ำฟก
บ้างออกตัว..รักแท้ไม่แปรผัน
บ้างยืนยันมั่นหมายขอก่ายกก
บ้างบอกว่าถ้านอกใจ..ให้ตกนรก
บ้างรีบยกกำปั่นทองขอจองไว้
แล้วหัวใจยับย่นคนเขาทิ้ง
ทั้งชาย-หญิงถูกสับนับไม่ไหว
ถูกเพิกถอนคำสัญญาหรือว่าไร
จึงเหลือใจหลายหลากเป็นกากเดน
โอ้ว่าใจเจ้าเอ๋ย..เขาเคยถนอม
มาตรมตรอมถูกทิ้งดั่งลิงเสน
หรือโซ่ตรวนจองจำของกรรมเวร
วอนผู้เจน เวทีใจ..โปรดไขความ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
