รักจริงต้องใจเย็นอย่าเผ่นโผน
ขืนกระโจนนอกจอมาจ๋อจี๋
เดี๋ยวบางใครมาเห็นเป็นแม่ชี
แล้วยังมีความทุกข์มารุกราน
อยู่ที่ไหนใครที่ยังมีรัก
ย่อมทุกข์นักรักเล่นจนเพ่นพ่าน
ดาบสองคมอมสุขทุกข์ซมซาน
ดั่งตกตาลตำตอไปก่อเวร
รักนี้เกิดที่ใจใช่ที่ปาก
รักออกจากดวงใจใช่ของเล่น
รักเข้าใจในรักใช่กักเกณฑ์
จึ่งชัดเจนเด่นในใจสองเรา
รักจริงแท้แน่ใจใช่ทนฝืน
ใช่กล้ำกลืนขื่นขมระทมเหงา
รักด้วยความเมตตามาเป็นเงา
กรุณา,ปรานีเข้าคอยเหย้า,เยือน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
