เป็นวิสัยชายถ่อยคนร้อยเล่ห์
คิดถ่ายเทได้หญิงแล้วทิ้งขว้าง
ขอลดเป็นน้องพี่ที่ร่วมทาง
เป็นข้ออ้างยามที่ตีจากกาย
เห็นรักที่แหลกช้ำก็จำได้
เป็นรักในชีวามาสลาย
ยังเหลือรอยให้จำช้ำเจียนตาย
แต่ก็สายเธอลับไม่กลับคืน
ดาวอาชาไนย
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 12:54:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปลดสังเวียนรัก (อ่าน 13303 ครั้ง) |
| ||||||||||