ธรรมชาติวาดลายด้วยสายน้ำ
ฟ้าชุ่มฉ่ำระบายด้วยสายฝน
เมฆสีเทาดูงามท่ามลมบน
ไยกังวลว่าลำนำ..ไร้คำเรียง

ผูกกลอนกานท์ผ่านจินต์..ถวิลฝาก
ด้วยรักมากวรรณศิลป์ใคร่ยินเสียง
ความรู้สึกหวานแว่วแผ่วจำเรียง
ก็เพื่อเพียงพอได้ส่งใจมา

มิรู้คำซับซ้อน..ซ่อนความหมาย
เฝ้าถักสายอักษรอ้อนภาษา
คนปลายฟ้าเดินดินร่ายกวินท์มา
เชื่อว่าค่าของกวีอยู่ที่ใจ

แซมค่ะ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า