
แกะห่อ
ถนนสายสร้อยร้อยวลี
ล่วงจนวันนี้พานพบหน้า
ห่อขาวถุงดำนำมอบมา
แทนวันเวลามิตรไมตรี

บรรจงแกะห่อของขวัญ
ริบบิ้นผูกมั่นคลายคลี่
สิ่งซ่อนสงสัยใดมี
หอบมาถึงนี่นานไกล

“แม้นปรารถนาจากจินต์
คำสิ้นจากปากอยากให้
ย่อมต้องทำตามตั้งใจ”
ค่าในสัจจ์จริงยิ่งนัก

มอบเวลาแทนเวลา
ที่นำเรามารู้จัก
ร้อยกรองร่ายรำคำชัก
บ้านพักเชื่อมใจ...ใจรู้

ขอบคุณยิ่งกาลเวลา
มิตรภาพล้ำค่าคงอยู่
น้ำใจประเสริฐเชิดชู
รักคู่มิร้าง...ทางกวี
๒ เมษายน ๒๕๕๖






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า