(โคลงสี่ตรีพิธพรรณ)
๐ตรุษสงกรานต์ชุ่มแฉล้ม ลักษณ์ไทย
สาวหนุ่มใจสราญรมย์ รื่นบ้าน
จำจากห่างร้างไกล หวนกลับ
อบอุ่นญาติกลุ่มก้าน กกเกล้าเกียรติ์กมล
๐ขอฝนหลั่งราดน้ำ ปลอบขวัญ
เศรษฐกิจอันต่ำจน จ่อมพื้น
วุ่นวายเข่นคร่ากัน อุตลุต
เพียงหนึ่งครั้งค่อยฟื้น เฟื่องฟุ้งจรุงสยาม
๐ความงดงามเงื่อนเบื้อง บุราณวาง
ดีเด่นช่างแช่มการ เก่าสร้าง
อย่าสนุกข่มเถือถาง ไทยถ่อง
หมากปู่ย่าอย่าล้าง ร่อนแล้วโลมเลว
๐เปลวเทียนจุดส่องเชื้อ ชูวงศ์
รีบหรี่คงเคียงเถา ท่องไว้
ดำด่างดัดหางหงส์ เห็นห่าน
รักษ์เชิดเชยพงศ์ไซร้ งดน้ำกลิ่นเหม็น
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
