สิ้นแสงแห่งตะวัน
นวลเย็น เย็นจันทร์..คนเหงาใจหวั่นก็พาลเผลอ
ร่ำร่ำอาลัย คิดถึงคนไกล..อยากเจอ
ดึกดึก ยังเหม่อ..พร่ำเพ้อนัยภวังค์
ใจเอยเหงานัก
เพรียกหา หารัก..ไกลหลักเคยฝากฝัง
คิดคิด แม้จะถึง..เพราะไกลจึงยังประดัง
บ่นบ่น เพียงลำพัง..พอประทังความร้าวราน
ไม่รู้ใจ
นวลเย็น เย็นจันทร์..คนเหงาใจหวั่นก็พาลเผลอ
ร่ำร่ำอาลัย คิดถึงคนไกล..อยากเจอ
ดึกดึก ยังเหม่อ..พร่ำเพ้อนัยภวังค์
ใจเอยเหงานัก
เพรียกหา หารัก..ไกลหลักเคยฝากฝัง
คิดคิด แม้จะถึง..เพราะไกลจึงยังประดัง
บ่นบ่น เพียงลำพัง..พอประทังความร้าวราน
ไม่รู้ใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
