มาบ่นพ้อ รอใคร ผู้ใดเล่า
เห็นหงอยเหงา เจ่าจุก ยามลุกนั่ง
ระทวยทอด กอดกาย หน่ายลำพัง
หรือสิ้นหวัง พังภินท์ จินต์ระทม
"ดิน"หวังดี รี่ปลอบ ชอบบอกด้วย
จะได้ช่วย พาท่อง อย่าร้องห่ม
ไปหาปลา ล่าปู ในคูตม
มีอยู่ถม บ้านสวน ชวนกันมา
มัวเปิดคอมพ์ จ่อมจม จะตรมหนัก
ปิดสักพัก หาหอย อร่อยกว่า
จะไปรับ ปรับตัว อย่ามัวช้า
เตรียมเสื้อผ้า เล่นน้ำชุ่ม ให้หนุ่มมอง
เห็นหงอยเหงา เจ่าจุก ยามลุกนั่ง
ระทวยทอด กอดกาย หน่ายลำพัง
หรือสิ้นหวัง พังภินท์ จินต์ระทม
"ดิน"หวังดี รี่ปลอบ ชอบบอกด้วย
จะได้ช่วย พาท่อง อย่าร้องห่ม
ไปหาปลา ล่าปู ในคูตม
มีอยู่ถม บ้านสวน ชวนกันมา
มัวเปิดคอมพ์ จ่อมจม จะตรมหนัก
ปิดสักพัก หาหอย อร่อยกว่า
จะไปรับ ปรับตัว อย่ามัวช้า
เตรียมเสื้อผ้า เล่นน้ำชุ่ม ให้หนุ่มมอง
อากาศมันร้อน ชวนลงน้ำก่อน เดี๋ยวค่อยขึ้นมารอต่อ 
"ดิน"
แต่งไปตาม อารมณ์ ยามตรมหม่น
จิตสับสน จนจวน ชวนเศร้าหมอง
คนเคยรัก หักหาย ส่ายหน้ามอง
จำใจต้อง ครองช้ำ ย้ำกมล
แต่งไปตาม ความคิด จิตพันผูก
พ่อบุญปลูก ลูกสาม ยามท้อบ่น
มาหนีหน้า ตาดำดำ จำใจทน
ทิ้งให้คน กรุงเทพ อักเสบใจ
ถึงเที่ยวสวน ชวนเล่น น้ำเย็นฉ่ำ
การกระทำ ภายนอก ย้อนยอกไหม
ระทมทรวง ห้วงฝัน สวรรค์ไกล
ระทมใจ ไม่หยุด สุดรำพึง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
