
เราพบเพื่อพรากจากจร มาหลังมาก่อน
มิแตกมิต่างเฉกเชียว
ดอกไม้เบ่งบานต่างเหลียว ผ่านผันวันเดียว
กลับเปลื้องกลีบปลงลงดิน
ภาพงามประทับจับจินต์ หอมยังรวยริน
หวนเสน่หามิหาย
อังคารอัสสาสะวาย พุธย่อมย่างกราย
ระหว่างวิถีคีตบรรณ
เสียเจ้าราวร้าวรุ้งพลัน ยังมีชีวัน
อรุณอุ่นอาบฉาบฟ้า






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า