Re: เขาว่ากวีตายแล้ว
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 พฤษภาคม 2024, 03:46:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เขาว่ากวีตายแล้ว  (อ่าน 65292 ครั้ง)
choy
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 145
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 314



« เมื่อ: 08 มีนาคม 2013, 12:20:PM »


หัวอกเมียกวี

เอ้า! พ่อกวีตื่นไว! นี่สายแล้ว
ยังคลุมโปงจ่อมแซ่วอยู่ไยนั่น
หัดดูเขาใครอื่นเขาเป็นกัน
ตื่นแต่เช้าผลุนผลันปั่นหากิน

“...นั่นขันน้ำยาถูฟันอยู่ข้างโอ่ง
โน่นโสร่ง, ขะม้า อยู่ม้าหิน
พ่อกวีศักดิ์สายโด่งอยู่อาจิณ
อย่าชาชินเกียจคร้านอยู่เง่างม…

...โน่นไอ้โต้งแม่ขังแต่แย้มรุ่ง
เชิญพ่อกวีต้มปรุงให้อิ่มสม
แล้วค่อยวาดวิมานฝันวิมานพรหม
เชิญเถิดพ่อแล้งลมบ่มคำกวี…”


กรรมของฉันสามีชั้นกวีศักดิ์
อิเหลื่ออิหลักช้ำใจทุกวันวี่
ชั้นมูลไก่เหยียบไม่ฝ่อท้อฤดี
ชั่วนาปีครุ่นฝันคำหวานกรอง

เรื่องนอนดึกตื่นสายนั้นนิจสิน
งอมือเท้าไม่ทำกินนี้คับข้อง
ตั้งแต่รักสมัครใจร่วมฝาครอง
เมียเต็มหมอง ละเหี่ย! อกเมียกวี

พอแดดสายพ่อร้อนหลบนอนพัก
ให้เมียรักงกงกงานหน้าที่
พ่อฝันค้นความจริงและความดี
อีกความงามมากมีศรีศักดิ์ชน

แต่ชั้นเมียทำดีให้, ไม่ดีตอบ
แต่ชั้นจอบเสียมมีดพ่อไม่สน
แต่ชั้นหม้อช้อนจานไม่ลำบน
กินแล้วแช่กองล้นพ่อไม่แล

ครั้นแดดร่มลมตกตะวันอ่อน
พ่อก็ฟ้อนร่ำเมรัยสบายแท้
หมูเป็ดไก่กับแกล้มวางหราแบ
เมาอ้อแอ้ลิ้นไก่หายลงคอ

พอกันทีพ่อสามีชั้นกวีศักดิ์
อกเมียรักปะผุอารมณ์ท้อ
จะหนีบวชชีพราหมณ์แสงธรรมทอ
ให้กวีพ่อรื่นสมอารมณ์กวีฯ

ใจหอม ใสละออ

6 มีนาคม 56


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, Thammada, ดุลย์ ละมุน, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, รัตนาวดี, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09 มีนาคม 2013, 11:54:AM โดย choy » บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s