แอบดื่มด่ำคำหวานร้อยดั่งอ้อยตาล โต้กลอนกานท์ผ่านกระดานของบ้านกลอน
แอบสะท้อนสะท้านใจในกลอนเศร้า หวนเทียบเคียงชีวิตเราเป็นคำสอน
แอบมองลอดผ่านม่านของบ้านกลอน อิงรั้วไม้คลายร้อนได้ผ่อนคลาย
อยากก้าวเข้ารั้วบ้านมานานแล้ว แต่ฝีมือดูแล้วห่างเขาหลาย
กลอนหนึ่งบทจดแล้วฆ่าหาแทบตาย คำคล้องจองหล่นหายไม่เข้าที
แต่วันนี้จะอย่างไรขอเข้าบ้าน ถึงคำกลอนจะไม่ผ่านตามวิถี
เอาเถอะนะเข้ามาดูก็ยังดี ขอที่ว่างสักที่ในบ้านกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
