๐ณ คืนเพ็ญผ่องแผ้ว พุทธกาล
พระอรหันต์พิสุทธิ์ญาณ อยู่พร้อม
เดือนสามศิษย์ศิรกราน พระสุคต
องค์ประเสริฐอริยะน้อม จิตไหว้ระลึกคุณ
๐บุญหนุนใจจรดเฝ้า อภิวาท
เบื้องพระพุทธบาท พุทธเจ้า
สถานอันพระโลกนาถ เสด็จประทับ
เวฬุวัน, ราชคฤห์เหย้า ย่อมล้วนภิกษุประสงค์
๐ตละองค์ต่างบวชด้วย โดยวิธี
เอหิภิกขุอุปสัมปทาศรี ศาสน์สร้าง
จากองค์พระผู้มี- พระภาค- เจ้าเอย
คือครุจารย์เลิศล้าง- กิเลสให้สูญสลาย
๐มุ่งหมายมากราบไหว้ ณ คืนเพ็ญ
กว่าหนึ่งพันพระซึ่งเป็น ปราชญ์แผ้ว
ล้วนพระอรหันต์เย็น- จิตขจ่าง
บรรลุพระธรรมแก้ว บ่แคล้วกตัญญู
๐พระบรมครูโปรดถ้วน พุทธธรรม์
โอวาทปาฏิโมกข์อัน เอกเอื้อ
ประทานแด่พระอรหันต์ สานุศิษย์
เป็นหลักพระศาส์นเกื้อ มนุษย์ให้ประภัสสร
๐พรหนึ่งพึงละบาปถ้อง ทางถวัล
สองฝึกเจริญบุญบรร- เจิดจ้า
สามชำระจิตขันธ์ บริสุทธิ์
หลักใหญ่โรจน์ระย้า เลิศล้วนเกษมศานต์ฯ
ป.ล. ถวัล(ว.) = หยาบ
ถวัลย์(ว.) = เจริญ, ยิ่งใหญ่
(ไร้นาม-ไร้นวม)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
