*ปมาณิกฉันท์ ๘
๐ ชราชแร กระแหนกระหนอ
กระแอ้กระอ้อ กระดักกระเดี้ย
กระงันกระงก กระปลกกระเปลี้ย
ละห้อยละเหี่ย พะวักพะวน
๐ กระยึกกระยัก ทุลักทุเล
กระโซกระเซ ประจัญประจญ
บุร่ำบุราณ มิทานมิทน
กระเสือกกระสน ระคางระคาย
๐ คะเนคะนึง ทะลึ่งทะลั่ง
ละล้าละลัง ฉงนฉงาย
กะรุ่งกะริ่ง สวิงสวาย
กระสับกระส่าย กระไอกระแอม
๐ กะโผลกกะเผลก เขยกโขยก
กะเดกกะโดก กะล่อมกะแล่ม
กระแอ้มกระอ้อม กะหร็อมกะแหร็ม
ขะมอมขะแมม กะป้ำกะเป๋อ
๐ สตุ้งสตังค์ ระวังระไว
กระจิตกระใจ มิพลั้งมิเผลอ
พิถีพิถัน มิพรั่นมิเพ้อ
สม่ำเสมอ เสบยสบาย ฯ (๔๔๘)
พี.พูนสุข
๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
............................................
กระดักกระเดี้ย - ไม่มีแรง
ทะลึ่งทะลั่ง - พรวดพราด
กะล่อมกะแล่ม - เคี้ยวไม่ทันแหลกก็รีบกลืน
*ปมาณิกฉันท์ ๘ ประกอบด้วย ลหุครุ/ลหุครุ ลหุครุ/ลหุครุ
สัมผัสเหมือนกับวิชชุมมาลาฉันท์
ข้าพเจ้าได้แรงบันดาลใจและความรู้ จากกระทู้ "มาแต่งฉันท์กันเถอะ" ของคุณ ศรีเปรื่อง
เว็บลานกลอนฯ hort39 ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
