ตะวันลับดับแสงจากแหล่งหล้า
ท้องนภาย้ำความในให้เหงาหงอย
ไม่มีแล้ววันเก่าที่เฝ้าคอย
สัญญาพลอยลืมเลือนวันเดือนจร
ยามเย็นที่ไม่มีคนเคียงข้าง
ความอ้างว้างเป็นเงาเฝ้าหลอกหลอน
ตะวันลับลาเดือนเตือนอาวรณ์
มิมีทางโคจรมาพบกัน
ยิ่งดึกดื่นคืนค่ำยิ่งย้ำชัด
เงียบสงัดไร้ตัวตนคนในฝัน
หนาวน้ำค้างพร่างพรมจมจาบัลย์
กี่สายัณห์ย้ำว่าสัญญาลวง
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 04:58:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ยามเย็นไม่เห็นเธอ (อ่าน 25558 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
