ผืนแผ่นดินอาดูรมิสูญสร่าง
อัคคีผลาญแนวไพรมลายล้าง
แทบใจกลางป่าดงพงขจี
หมอกควันคลุ้งคละทั่วฟ้ามัวหม่น
เวิ้งเวหนไห้ห่วงดวงศศี
เพียงแสงผาดส่องเผยรัชนี
หยาดน้ำตาราตรีที่หยดริน
ดับเพลิงไพรไฟลับแล้วดับได้
ดับดวงใจมักมากยากดับสิ้น
ช่วยปลูกป่าทดแทนทั้งแผ่นดิน
ทั้งปลูกจินต์คู่กันด้วยปัญญา
ทนสักหน่อยเถิดฟ้าอย่าเพิ่งท้อ
ดาวยังรอทอแสงแห่งห่วงหา
แสงดาวแม้นมืดดับลับนภา
แสงศรัทธาอย่าสิ้นลับกับแสงดาว






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า