รำพึงหลัง...ย่ำค่ำใต้“ตำเสา”
ครั้งแนบเนาเนื้อนวลน้องครวญคร่ำ
ว่าต้องลามาเยือนเอื้อนตอกย้ำ
ประทับจำรอยยิ้มปริ่มน้ำตา
สัญญาใจยังตามเตือนถามทัก
จารจำหลักจริงแท้แน่นักหนา
วันพระใหญ่ยี่สิบสี่พฤษภาฯ
ก็ถึงหน้ากันเกราของเราบาน
หลับตาเห็นเพ็ญนั้นจันทร์กระจ่าง
กระทบร่างเราสองปองประสาน
นั่นแหละห้องของห้วงช่วงวิมาน
ฟ้าประทานหอมสู่ขวัญ...ถิ่น “มันปลา”
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
![]() |
16 มิถุนายน 2024, 07:23:PM
![]() |
|||
|
![]() |
ผู้เขียน | หัวข้อ: รำพึงลำพัง (อ่าน 1763 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:
![](/file/mail.png)