............................................
ทำตัวเงียบห่างหายเหมือนตายจาก
มีแต่ปากฉันนี้ที่เอื้อนเอ่ย
โทรศัพท์ถามไถ่ก็ไม่เคย
ทำเฉยเมยดั่งว่าแปลกหน้ากัน
"กานต์ฑิตา"
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ทำตัวเงียบห่างหายเหมือนตายจาก
มีแต่ปากฉันนี้ที่เอื้อนเอ่ย
โทรศัพท์ถามไถ่ก็ไม่เคย
ทำเฉยเมยดั่งว่าแปลกหน้ากัน
"กานต์ฑิตา"
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
พี่คนนั้นคนไหนใครกันเอ่ย
ที่คุ้นเคยทรามวัยจนใจสั่น
ไยหลบลี้หนีหน้าไม่มายัน
ลืมสัมพันธ์ครั้งเก่าดั่งเงาจาง
เขาคงรู้ตัวดีไม่มีศักดิ์
ที่ประจักษ์เทียมทันจึงพลันห่าง
ต้องเจียมตัวเจียมใจจำไกลนาง
จึ่งต้องวางตัวตนดั่งคนไกล
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
