มือถือหิ้ว.. หิวแอบเปิด เชิดหน้านิ่ง
พอครูหญิง หันหลังขวับ ขยับมือถือ..
ปากมันแผล็บ ครูมองหน้า ไม่ว่าพรือ
เสียงร่ำลือ แอบกินกับ แสนอับอาย.. นิ!
"กับ"ของตัวเองก็อาย ห้ามเลียนแบบนะ
ไม่ว่าพรือ ไม่ว่าอะไร (ถิ่นใต้)
คิดถึงปิ่นโตจัง..
พี.พูนสุข
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 10:44:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนสั้นสี่บรรทัด:ครกกระเดื่อง (อ่าน 6070 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
