สนธยา ฟ้าดำ ใกล้ค่ำแล้ว
ในทันที ชีปะขาว เดินราวป่า
ภาพนกกา ถลาบิน ดิ้นกระแด่ว
ต้องอาก้า หน้าไม้ ใช่เด็กแนว
ขยับแล้ว ร่างถลัน เท้าครรไล
ยกนกดม ดีเดา มิเน่าเหม็น
มิเยือกเย็น ยังอุ่น พอลุ้นได้
ร่ายพระเวท เดชอนงค์ เป่าลงไป
สมุนไพร ชักออก พอกกายา
แผลมีรู ดูกระดิก ระริกปิด
แห้งสนิท ทันใจ ไม่้เปิดอ้า
นกปะหงับ พับตื่น ฟื้นลืมตา
ยิ้มเต็มหน้า ทะเล้น เต้นมาซีลอน
กระปูดสาว ก้าวขา ออกมาเต้น
ชวาเห็น ส่ายตน ก้นหย่อนหย่อน
ปีกสวิง กิ้งโครง โก่งงามงอน
กางเขนฟ้อน ฮอพฮอพ หมุนรอบลาน
นกม่วนชื่น รื่นสุด ตรุษจีนนี้
พนาลี แสนสุข สนุกสนาน
ละความเหงา เศร้าไกล ใจเบิกบาน
แว่วกังวาน ดุเหว่า เจ้าร้องเพลง
ลุงปรางค์เจ้าขา อภัยให้ลูกช้างสักครั้งเถิด
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
