ใช่ระลึกนึกได้ในฉับพลัน
ใช่อดีตขีดคั่นซ้อนบรรจบ
เดี๋ยวแจ่มชัดเดี๋ยวเลือนเคลื่อนซ้อนทบ
ราวประสบเศร้า-สุข ทุกเหตุการณ์
เดี๋ยววาบไหวเฉกดาวสกาวแสง
เดี๋ยวพลิกแพลงแต่งปรุงจนฟุ้งซ่าน
ระคนความถวิลสู่วิญญาณ
ทิวาวารหวาน-ขม อารมณ์ทรวง
ครั้นเริ่มคุ้นภาพนี้ทีละนิด
นฤมิตกลับจางหายบางช่วง
เสมือนครึ่งตื่น-หลับ สลับลวง
สะกดห้วงกมลต้องมนตรา
พลิ้วแพรดอกแดงเพลิงระเริงแดด
บ้างส้มแสดระดะพระเวหา
พบ! โดยรอบประดุจหยุดเวลา
นาฬิกาหยุดคลิก... ' พ ลิ ก ฝ่ า มื อ-
พ ลั น ส ะ ดุ ด! บ ร ร ทั ด ห น้ า ถั ด ไ ป
นั่ น . . พิ รุ ณ ห ย ด ใ ส มิ ใ ช่ ห รื อ ? ! ? '
เก้าอี้หวายโยกคลอน...ก่อนลมกระพือ
หอบหนังสือปลิวหายหาไม่พบ!
? ? ? ? ? ? ? !
เก้าอี้หวายท่ามปาริชาติ
กับเรื่องราวประหลาด...ไร้ตอนจบ
' กระดาษเขียนจดหมายลายดอกกุหลาบสีชมพูกับสมุดนัดภพ '
ฤ า บั ญ ช า ส ว ร ร ค์ จั ก ล บ ค ว า ม รั ก สิ้ น แ ล้ ว ?
กลิ่นธูปและเสียงร่ำไห้
ความผูกพันยังโยงใยหรือคลายแผ่ว
ขณะข้ามขอบฟ้าสวรรค์...อาจเผลอปล่อยมือกันจนคลาดแคล้ว
ฉั น ท อ ด ส า ย ต า นิ่ ง แ น่ ว...มองน้ำค้างแก้วระเหยกลับฟ้า!
ขอบคุณรูปภาพจาก yenta4.com
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
