
อยากจะอ่านให้จบ
แต่กลัวจะพบกับความผิดหวัง...
กลัวน้ำตา..จะทะลักหนักยิ่งกว่าเขื่อนพัง
จึงได้แต่ละล้าละลัง...อยู่ทุกนาที...

อยากจะอ่านให้จบ
จะได้ค้นพบ..ตัวตนเธอคนนี้..
ร่ายพจน์รสถ้อย..ร้อยฤดี
อันวจีที่บอก..กลิ้งกลอกไหม..

อยากจะอ่านให้จบ
คิดอยู่หลายตลบ..แม้เธอจะเลิกคบก็ยอมได้..
เพราะคำว่ารักมันปักใจ
อยากให้เธอรู้ไว้นะ..ว่ายังคอย

จะพยายามอ่านให้จบ...
ถึงแม้เธอจะลบ..หัวอกสั่นหวั่นอยู่บ่อบบ่อย..
อยากให้เธอได้รู้..ว่ามีผู้หญิงตัวน้อยน้อย
ยังเฝ้าคอยเธอ..ทุกเวลา
พันทอง






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า