[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

สารัตถะชีวิตคนเมือง
คือเสียงคำรามแห่งเครื่องจักร
และการร่ำไห้ของต้นไม้

เมื่อยามเช้า
เสียงแตรและเครื่องยนต์
ทักทายกันอย่างเร่งรีบ

เมื่อยามสาย
การเคลื่อนตัวของกระแสความคิด
วนอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหว

เที่ยงวัน
แรงสั่นสะเทือนจากความขบถ
เริ่มส่งผลต่อความเคลื่อนไหวทางความคิด

ถัดจากนั้นอีกสองสามชั่วโมง
ความโกลาหลเกิดขึ้นทุกพื้นที่จราจร
เสียงแตรและการก่นด่าดังระงม

เมื่อยามเย็น
การเคลื่อนตัวเกิดขึ้นบ้างเล็กน้อยถึงปานกลาง
มีอุบัติเหตุตามมาบ้างเล็กน้อย

ตกค่ำ
แสงสีและเสียงเพลงปรากฎขึ้นทุกแห่งหน
พร้อมกับเสียงไซเรนที่ดังระงม

เมื่อเที่ยงคืน
เราแทบไม่เห็นเค้าความโกลาหล
ทุกสิ่งเคลื่อนตัวไปอย่างไม่ติดขัด

และยามนี้
เราเข้าสู่นิทรา
ที่เฝ้าฝันถึงความโกลาหล

และตื่นมาพบคืนวันเช่นนี้
วนเวียนไม่จบสิ้นตลอดชีวิตของเรา