หนึ่งนักสู้เดียวดายสหายไร้
ท่องเที่ยวไปในป่าอย่างบ้าบิ่น
ซุ่มฝึกฝนเพลงดาบเหงื่ออาบริน
ด้วยหมายครองปฐพินทุกดินแดน
ตัดต้นไผ่หลายลำเกินกำหนด
มิรันทดถากเถือไม้เนื้อแน่น
จนเพลงยุทธ์ลือเลื่องถึงเมืองแมน
เซียนหมื่นแสนยังสั่นนึกหวั่นใจ
กระทั่งเขาบรรเลงจบเพลงดาบ
ไม้ล้มราบทั้งดอยท่อนน้อยใหญ่
เขายิ้มอย่างเย้ยหยันความบรรลัย
หมายป่าใหม่ฝึกปรือฝีมือมาร!ฯ
อริญชย์
๒๗/๑/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
