กลอนสองบทนี้ บรรยายถึงบุคคลในเรื่องว่า ชาติก่อนเป็นเทพ แล้วทำผิดกฎสวรรค์
มาชาตินี้ต้องมาใช้กรรม ซึ่งเคราะห์กรรมใหญ่กำลังรอยู่เบื้องหน้า
ไม่ทราบว่าผู้ใดแต่ง แต่เมื่อวิเคราะห์แล้ว ถือว่าฝีมือสุดยอด....
บทแรก แทรกคติ ว่าการกระทำใดๆ ไว้จะมีผลต่อภายภาคหน้า (ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว)
บทสองเป็นความสุดยอด ของการเปรียบเทียบเปรียบเปรย
บางวรรคมีแปดคำ บางวรรคมีเก้าคำ บางท่านถือว่าแบบนี้...เป็นกลอนตลาด
ยังไม่ถึง บึ่ง(ใหญ่) ในป่าลึก บางตำรา ถือว่า(ใหญ่) เป็นเชิงสัมผัส กับคำว่าใส
ซึ่งเป็นรูปแบบของกวีนิพนธ์ ที่จะเน้นเนื้อหาใจความ มากกว่าฉันทลักษณ์
จะว่าไป การวิเคราะห์วิจารณ์งานประพันธ์ เป็นเสน่ห์ อย่างหนึ่งของงานเขียน
ยิ่งมีผู้ที่มีความรู้มากๆ มาวิจารณ์ ยิ่งได้อรรถรส
และยิ่งมีความคิดเห็นหลากหลาย ยิ่งสนุก
(ข้าพเจ้า มีความรู้เพียงน้อยนิด หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัย ไว้ ณ ที่นี้)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
