ยามเหว่ว้าอาดูรด้วยสูญสิ้น
เหมือนได้ยินพิณเพลงบรรเลงหวาน
ปลุกปลอบขวัญพลันสบายคลายร้าวราน
ชื่นสำราญมานมนเมื่อยลยิน
เคยตกลงปลงจิตแล้วบิดผัน
ลืมคำมั่นสัญญาน่าติฉิน
จงรับกรรมช้ำอุราน้ำตาริน
รักสูญสิ้นภินท์พังเหมือนดังเรา...
--บูรพาฯ--
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 08:31:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บทกวีที่รอ...เธอต่อเติม (อ่าน 23676 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
