ทุกค่ำคืนยืนเศร้าใต้เงามืด
เหล้ามันจืดจนใจไม่อยากขม
โซดาซ่ากว่าใจที่ระบม
น้ำแข็งข่มจมน้ำที่ขอบตา
จิบบางบางครางครวญหวนความหลัง
ดนตรีดังเพียงใดใช่ใฝ่หา
มันเคว้งคว้างอ้างว้างกลางมายา
รอเวลาฆ่าคนผู้จนใจ
ทุกถ้อยคำเคยฟังยังแว่วเสียง
สัมผัสเพียงชั่วคราวคราอ่อนไหว
สำนึกสิ้นกลิ่นรักแล้วจากไป
สำราญใจบางกอกคืนหลอกลวง
เหล้ามันจืดจนใจไม่อยากขม
โซดาซ่ากว่าใจที่ระบม
น้ำแข็งข่มจมน้ำที่ขอบตา
จิบบางบางครางครวญหวนความหลัง
ดนตรีดังเพียงใดใช่ใฝ่หา
มันเคว้งคว้างอ้างว้างกลางมายา
รอเวลาฆ่าคนผู้จนใจ
ทุกถ้อยคำเคยฟังยังแว่วเสียง
สัมผัสเพียงชั่วคราวคราอ่อนไหว
สำนึกสิ้นกลิ่นรักแล้วจากไป
สำราญใจบางกอกคืนหลอกลวง
KrittyHema...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
