ยามเช้า..................................
อากาศหนาวหมอกหม่นคนหวั่นไหว
อ้างว้างอย่างหดหู่อยู่อย่างไร
บอกได้ไหมน้ำค้างก่อนวางวาย
รอรวีวาดแสงแรงอบอุ่น
อาจเป็นทุนทางใจก่อนใกล้สาย
เบาบางอย่างเงียบงันวันทักทาย
จึงความหมายรับรู้อยู่ลำพัง
หรือโลกกว้างกว่าใจไกลคนฝัน
ธารพระจันทร์จวนขาดคราวาดหวัง
กับห้วงหนาวดาวเลือนเหมือนพ่ายพัง
ใครคนนั่งเดียวดายในสายลม
ยามเช้า................................
เหลือแรงก้าวอีกคราให้สาสม
หัวใจไม่กล้ำกลืนฝืนระทม
จะไม่ล้มหลงทางเหมือนอย่างเคย
ธรรมดา
ยามดึก...
คำนึงนึกถึงใครไม่กล้าเอ่ย
เกรงเขามีคนสนิทอยู่ชิดเชย
จะลงเอยอกหักด้วยรักตรม
มองดวงดาววิบไหวในฟากฟ้า
อยากบอกว่าคิดถึงจนเกินข่ม
ซาบซึ้งจิตมิตรภาพอาบสายลม
ที่พร่างพรมห่มใจไม่ร้างเลือน
รุ่งสาง...
หมอกจางจางล่องลอยเริ่มคล้อยเคลื่อน
จากแนวฟ้าแสนไกลใคร่ย้ำเตือน
อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน..อย่าจรลับ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
