มุมของฉันวุ่นวายอยากตายชัก
มองคนรักร่วมเรียงที่เคียงห้อง
ชอบดนตรีคนละอย่างต่างทำนอง
คนหนึ่งกลองคนหนึ่งขลุ่ยเข้าลุยกัน
พูดกันไม่รู้เรื่องชอบเคืองขุ่น
ไฟครุกรุ่นเก็บกดไม่ลดหลั่น
ชอบเอาแต่ชนะค้านตะบัน
ทุกคืนวันฉันกลุ้มใจรุ่มร้อน
หากเจ้ามีมุมสงบไว้พบเพื่อน
มองดาวเดือนหนุนตักยามพักผ่อน
มิตรคู่เรือนเพื่อนคู่กายไม่อาทร
อยากแรมรอนสู่ทะเลกล่อมเห่ใจ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
