ทุกอย่างย่อม รู้ดี กี่คนไซร้
ที่ทำได้ อย่างคิด เบือนบิดหนี
เลิกปล่อยวาง กิเลสหนา ตามราวี
ซุกฤดี ยากสลัด ตัดได้ลง
ด้วยว่าเป็น ปุตุชน ธรรมดา
จะเงื้อง้า ไม่ทัน พลันร้องส่ง
สมาธิ ไม่มั่น หวั่นปลดปลง
เพียงดำรงค์ คงอยู่ สู้ต่อไป
อย่าปล่อยตน ปล่อยใจ ให้ว่างเปล่า
ทำงานเข้า เช้าสาย จักคลายได้
เวลาคิด ไม่มี หลีกลี้ไกล
เอาใจใส่ ในงาน นานคงคลาย
เล่นกีฬา ดูบ้าง ต่างได้เหงื่อ
สุขจริงเหลือ นอนหลับ นับว่าง่าย
จัดห้องหับ เสียใหม่ ใช่งมงาย
เลิกฟูมฟาย เกินเหตุ สังเกตุตน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
