ที่ยังวุ่นเพราะขาดทุนสมาธิ ขาดดำริช่วยบอกก่อนลงสนาม
ไม่รู้ทันชั้นเชิงกิเลสกาม ที่พยายามเพราะยังขาดตัวช่วย
ตัวช่วยคือตัวรู้ดูกีฬา มิใช่ว่าต้องลงไปแข่งด้วย
อุปมาดั่งพี่เลี้ยงของนักมวย ไม่เจ็บด้วยเพราะเป็นเพียงผู้ดู
ในเวทีชีวิตก็เหมือนกัน ต้องรู้ทันสภาวะขณะต่อสู้
อารมณ์ใดชกมาก็ให้รู้ เป็นผู้ดูอยู่ห่างอย่าขวางลำ
ใช้สติป้องขอบเขตนิเวศน์ใจ ความเป็นใหญ่คือสติผู้นำธรรม
หากทุกก้าวของเราเอาสตินำ ความชอกช้ำระกำใจคงไม่มี
m1 5/1/56





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า