เพระรักเจ้าแก้วตายอดยาจิต
จึงชวนมิตรสหายเสี่ยวมาเที่ยวหา
เสียสละห้อยโหนโยนตัวมา
ขอขวัญตารับรักตัวหนักจัง
สงสารเพื่อนเสี่ยวเกลอพร่ำเพ้อหนัก
ถึงยอดรักทุกคืนสะอื้น,คลั่ง
จึงต้องมาเป็นเพื่อนรีบเยือน,รั้ง
อย่ามัวนั่งเหนียมอาย,ข้อยตายแล้ว
“ไพร พนาวัลย์”
เอากลอนแปดมาช่วยเชียร์ นำเน้อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
