ใจไม่รั้งคอย สนอง เสาทอง

ใจไม่รั้งคอย

หนักเหนื่อยไหมคนดี
สามสิบปีกรอมไหม้ใจร้างเฉย
ซ่อนเก็บรักช้ำล่วงเลย
กลั้นข่มฝืนใจเร้นความนัย

ทุกเมื่อวารจึงกลืนขมร้ายเหงา
เก็บซากรัก-ฝังเหน็บเนา, ใจร่ำไห้
เจ็บเหลือ เจ็บรักเธอ เจ็บหฤัย
ทุกวันคืน กอดเหงาร้าย ห่มโศกซม

วอนเธอคิดถึงความหลังเรา
สองใจต่างอาบเขลาจึงดื่มขม
ทิ้งร้างแรมรัก...จ่อมจม
ในเง่างม เก็บซ่อนใจ-หลืบทรวง

ความรักเราในคืนวันเก่า
มิเผยแย้มใจสองว่ารักหวง
เก็บเร้นเจ็บลึก...แหนหน่วง
เจ็บล้นเจ็บ เจ็บล้นทรวง เจ็บปริ่มวาย

ฉันในวันนี้ '...ใจแข็งกล้า
ปรารถนาหญิงเดียวคนนี้ใช่
ไม่รั้งรอแม้สักเสี้ยวเวลาผ่านเลยไป
เกี่ยวรวงใจ ผูกร้อยใจ ไม่รั้งคอย...'

ครั้งเยาว์วัยใจอ่อนหัด
ดูดาย, ไม่เผยใจผูกรัดเกี่ยวร้อย
รักจึงเกยฝั่งฝัน...คว้างลำลอย
ในวันนี้ ไม่ยั้งคอย เอื้อมคว้าเชยฯ

จากกวีนิพนธ์ อุ่นลมรัก พัดคืนหวน มาอุ่นใจ
ผู้แต่ง สนอง เสาทอง